liman

                                                                       Liman           

Uzak yol  gemi kaptanları en çok limanları severlermiş. Hayatları da dalgalı denizlere benzer ve bir liman ararlarmış bütün ömürleri boyunca. Güvenli bir sığınak, belki ucuz bir yatak, belki güzel bir kadın… bir liman bunların hepsini hatırlatır onlara ve hepsini sunarmış. Bunları da bir kaptandan öğrendim. Çelik gibi sert bir deniz adamından... Sorduklarımdan sıkılmış olacak ki boşuna sorma dedi. Bir limanın değeri ancak denizde anlaşılır. Gemi otuz derece yan yatmış bir halde fırtınanın ortasındayken, hiçbir şeyi özlemezsin bir liman kadar. Oysaki bir liman benim için sadece romantik bir kavram bir de manzaramı tamamlayan bir unsurdu. Deniz kendi dilini, kendi gerçekliğini, kendi kavramlarını yaratıyordu. Tabiat ana dediğimiz toprak gibi insanlara hükmediyordu. İnsan da küçücük haliyle kafasında kurduğu aciz dünyasında kendince yaşarken doğaya hükmetmeyi düşlüyordu. Muhtaçsın dedi kaptan bir insana, bir denize, bir limana... Busun işte. Aciz ve yalnız.

                                                                                                                            Ali Oğuzhan Vural